Ξεκινώντας δυναμικά μπαίνω στον πειρασμό να παραθέσω ολα τα στραβά και ανάποδα που βλέπω καθημερινά γύρω μου στους Ελληνικούς δρόμους και να βάλω σε κατηγορίες τους Ελληνες οδηγούς.
Λεω να αρχίσω από τους μεγαλύτερους και παραθέσω, βάση της ηλικίας τους, τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας.
1) 65+
Ο σιχαμένος κωλόγερος, ο οποίος ενω δεν θα έπρεπε να οδηγεί για κανέναν λόγο, παρόλα αυτά έχει λαδωσει τον οφθαλμίατρο για να του δώσει το χαρτι και έχει αποκρύψει από τον παθολόγο το 90% των φαρμάκων που παίρνει.
Χαρακτηριστικό της οδήγησης του ειναι η σταθερή ιλιγκιώδης ταχύτητα των 25χλμ που διατηρεί ανενόχλητος σε όλη του τη διαδρομή, και το απότομο φρενάρισμα μόλις την υπερβεί.
Διακρίνεται εύκολα απο τα τεράστια πατομπούκαλα που φέρει ώς γυαλιά και οδηγεί συνήθως καποιο μοντέλο από τα 80ς με σαφή προτίμηση σε μάρκες όπως Toyota και Honda .
Τρομακτικό θέαμα αποτελει το γεγονός οτι πολλές φορές αυτοί οι παππούδες έχουν και τα εγγονάκια τους να περιφέρονται στο πίσω κάθισμα ή να αναπαύονται στην ασφαλή αγκαλιά της συνοδηγού γιαγιάς που εαν γίνει τρακάρισμα το παιδί σε κάθε περίπτωση θα βρεθεί τρία στενά παρακάτω.
Αναρωτιέμαι πραγματικά ποιοι είναι αυτοί οι γονείς οι οποίοι εμπιστεύονται τα παιδιά τους να είναι μέσα σε τετοια αυτοκίνητα και με τετοιους οδηγούς!!
Μια ιστορία τρόμου που μου έτυχε:
Βγαίνοντας από το σπίτι μου σταματάει μπροστά μου ένα ρημάδι σταρλετ με μια καλοφτιαγμένη γιαγιούλα γύρω στα 70, με κοιτάει μέ μάτια σαν του κινέζου από την μυωπία και με ρωτάει
-Νεαρε τι νούμερο είναι εδω...
Εντρομος την κοιτάζω και την ρωτάω
-Δεν το βλέπετε το νούμερο
-Ποιό νούμερο;
-Αυτό που είναι πάνω από την πόρτα
-Που ακριβώς;
Ε το νούμερο στο σπίτι μου είναι σαν αφίσα της Vodafone στην αττική οδό δεν το χάνεις με τίποτα. Και όμως ακαθεκτη παρόλο που δεν εβλεπε μπροστά της η καλοβαλμένη κυριούλα στα 70 της, ετριξε την πρώτη αργά στο κιβώτιο και απομακρύνθηκε απο μπροστά μου, μην καταλαβαίνοντας το απορημένο ύφος μου και χάθηκε στο ηλιοβασίλεμα.
Του μπι κοντινουεντ.....
Λεω να αρχίσω από τους μεγαλύτερους και παραθέσω, βάση της ηλικίας τους, τα χαρακτηριστικά της κάθε κατηγορίας.
1) 65+
Ο σιχαμένος κωλόγερος, ο οποίος ενω δεν θα έπρεπε να οδηγεί για κανέναν λόγο, παρόλα αυτά έχει λαδωσει τον οφθαλμίατρο για να του δώσει το χαρτι και έχει αποκρύψει από τον παθολόγο το 90% των φαρμάκων που παίρνει.
Χαρακτηριστικό της οδήγησης του ειναι η σταθερή ιλιγκιώδης ταχύτητα των 25χλμ που διατηρεί ανενόχλητος σε όλη του τη διαδρομή, και το απότομο φρενάρισμα μόλις την υπερβεί.
Διακρίνεται εύκολα απο τα τεράστια πατομπούκαλα που φέρει ώς γυαλιά και οδηγεί συνήθως καποιο μοντέλο από τα 80ς με σαφή προτίμηση σε μάρκες όπως Toyota και Honda .
Τρομακτικό θέαμα αποτελει το γεγονός οτι πολλές φορές αυτοί οι παππούδες έχουν και τα εγγονάκια τους να περιφέρονται στο πίσω κάθισμα ή να αναπαύονται στην ασφαλή αγκαλιά της συνοδηγού γιαγιάς που εαν γίνει τρακάρισμα το παιδί σε κάθε περίπτωση θα βρεθεί τρία στενά παρακάτω.
Αναρωτιέμαι πραγματικά ποιοι είναι αυτοί οι γονείς οι οποίοι εμπιστεύονται τα παιδιά τους να είναι μέσα σε τετοια αυτοκίνητα και με τετοιους οδηγούς!!
Μια ιστορία τρόμου που μου έτυχε:
Βγαίνοντας από το σπίτι μου σταματάει μπροστά μου ένα ρημάδι σταρλετ με μια καλοφτιαγμένη γιαγιούλα γύρω στα 70, με κοιτάει μέ μάτια σαν του κινέζου από την μυωπία και με ρωτάει
-Νεαρε τι νούμερο είναι εδω...
Εντρομος την κοιτάζω και την ρωτάω
-Δεν το βλέπετε το νούμερο
-Ποιό νούμερο;
-Αυτό που είναι πάνω από την πόρτα
-Που ακριβώς;
Ε το νούμερο στο σπίτι μου είναι σαν αφίσα της Vodafone στην αττική οδό δεν το χάνεις με τίποτα. Και όμως ακαθεκτη παρόλο που δεν εβλεπε μπροστά της η καλοβαλμένη κυριούλα στα 70 της, ετριξε την πρώτη αργά στο κιβώτιο και απομακρύνθηκε απο μπροστά μου, μην καταλαβαίνοντας το απορημένο ύφος μου και χάθηκε στο ηλιοβασίλεμα.
Του μπι κοντινουεντ.....
